บทที่ 49 49

“ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ ข้าพูดไปเรื่อยเปื่อย” หลิวโจวซิ่นอมยิ้ม

ป๋ายเทียนมองนางมารน้อยอย่างรู้เท่าทัน “อย่าคิดอะไรพิสดารกับข้าเชียว”

“ข้าคิดพิสดารตรงไหน ท่านเทพผู้สง่างามกับนางงามผู้เลอโฉม ข้าว่าดูน่าเอ็นดู” นางยิ้มเขินอยู่คนเดียวไม่สนใจสายตาเหนื่อยอกเหนื่อยใจของอีกฝ่าย

“นางมารน้อย เจ้าเพี้ยนไปแล้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ